FOLLOWERS

2.1.12

Que extraña es la vida... Lo que más quieres, lo pierdes; el que más te quiere, lo ignoras; el que más te rechaza, lo adoras; el que más te hace sufrir, lo quieres; el que más te quiere, lo utilizas; el que más te traiciona, lo perdonas; y el que más te perdona, es el que más traicionas...

Perdóname por todos mis actos, pero no fueron solo mi culpa y lo he pagado todo yo y no creo que esto sea lo justo, pero quizás es lo que tu crees justo...
¿Crees que yo no he sufrido por ti? ¿Crees que yo no he llorado? ¿Crees que mis amigas no están hartas de oírme hablar de ti? ¿Crees que todo ha sido una mentira? ¿Crees que no te he amado como a nadie? 
Pues te equivocas. He sufrido como la que más, he llorado un mar de lágrimas, cuando pronuncio tu nombre me hacen callar porque saben que lloraré, te he amado más que a mi propia vida, ha sido un cuento de hadas que hemos escrito juntos, pero la historia se ha acabado. 
Fin de la historia, hasta luego y nunca más. Tú te fuiste con el 2011 y no volverás jamás. 
Te deseo lo mejor.

 


2 comentarios:

  1. Claudiaaaaaaaa!
    espero que aquest 2012 que tot just comença estigui PLE de somriures i bons moments per recordar :) tu vals molt, vale? no ho oblidis!
    un petonaas preciosa, espero veuret! <3

    ResponderEliminar
  2. Carinyuuuuuu:)
    Jo espero que aquest 2012 estigui PLE de MONTSES! Perquè ens hem de veure ja nanoooo!!
    T'estimo molt monx, mil gràcies per tot...
    :)

    ResponderEliminar